«Ұлағатты ұстазға, ыстық ықыласпен!»
Отличную идею выдвинула газета «Білімді ел – Образованная страна» – дарить в подарок подписку на газету! Ведь это тоже своего рода популяризация профессии, статуса учителя в стране, имиджа и признания отдельных профессионалов в учительской среде, поскольку некоторых, к сожалению, уже нет рядом с нами в живых, а кто-то уехал в другую страну или о них ничего неизвестно.
Есть учитель, имя которого известно на весь Костанай и за его пределами. Это Калдаманова Закира Асылбековна, первая учительница моей доченьки. Профессионал с большой буквы, имя которого уже давно брендом начальной школы-гимназии 24А города Костаная. Именно ее дети успешно проходили всегда вступительные тесты во всевозможные гимназии, лучшие школы после 4 класса! Это говорили статистика и факты.
Ее классы всегда являлись победителями разных школьных конкурсов, чем сильно гордились наши детки, а еще ее классы – всегда самые шумные, самые смелые, самые энергичные и очень активные в школе. «Как она сама», – говорили и мы, и ее коллеги. А еще она была самой красивой, всегда ухоженной и стильной дамой, что, кстати, тоже отмечали ее ученики («У нас самая красивая апайка», – говорили они).
Многие родители и выросшие/подросшие/еще учащиеся дети, думаю, согласятся с этими описаниями. Много лет, с окончания начальной школы дочери Анели, не видела Закиру Асылбековну. Ни разу не дарила ни конфеты, ни подарки. Поэтому хочу вручить ей подарочный сертификат на годовую подписку газеты! Думаю, она приятно удивится, что я помню ее. На самом деле мы с дочкой очень часто вспоминаем ее только добрым словом, глубочайшим уважением и признанием.
Дай Всевышний ей здоровья, благополучия ее дому, благодарных и сильных учеников, а своих коллег – академическое сообщество вузов страны – прошу поддержать идею, ведь именно наше сообщество всегда отличается позитивным мышлением, теплотой души, благодарностью, доброй памятью.
***
Менің анам Бакитжанова Кабира Омаровна да нағыз шынайы ұстаз. Ұлтжанды. Өте адал, әділетті, сауатты жан. Ризашылығын білдіретін оқушылары, әріптестері өте көп. Сондықтан да, әлі де тек Торғай елінің атақты әулет-руының құрметінде ғана емес, еліміздің аймақтарында әріптес-оқушыларынан құралған үлкен аудиториясы да бар.
Құрметті еңбек демалысындағы зейнет жасында болса да, отандық білім беру жүйесінің пульсін әрдайым ұстап отырады. «Ананы оқыдың ба, мынаны көрдің бе, министр былай деді, ректорың мына бағдарламада осылай деді», – деп отырады маған. Немерелерінен үнемі бірдеме үйреніп, қонақ шақыра беріп, біреулердің кітаптарын қазақ тілінде тегін редакциялап, арасында TV-ға немесе кемемен круизға шығып, театрға барып, ЖенПИ түлектері кездесуін ұйымдастырып жүреді.
Газет пен журналды жата-жастана оқығанды жақсы көретін қалыптасқан дағды әдеті бар. Сондықтан, кезінде мені қоғамдық жұмысқа, педкеңестердің хаттамаларын дұрыс жазуға, шешімдерін орындатуға, педагогикалық мәселерді жан-жақты қарастыруға, басқарушылық шешімдерді адамгершілік-пен қабылдауға үйреткен үлкен ұлағатты ұстазыма да сүйікті мамандығының айнасы болып жүрген газет сыйлап қояйын деген шешім қабылдадым.
Кәмпит – бітеді, гүл – екі күннен кейін солады, газет – жыл бойы жаңалық, ал жаңалық біздің мұғалімізге нақты инсайт беріп отырады!
Гульвира МУСАБЕКОВА,
ректор Инновационного евразийского университета г. Павлодара
